Kıbrıs’ta yazı dilinde masal, halk dilinde mesel olarak kullanılan bu sözcüğün anlattıkları, her iki sözcüğün anlattıklarından çok daha geniştir. Masallar, Kıbrıs’ta yalnız çocuklara değil, 1960 öncesinde yetişkinlere de anlatılıyordu. Köylerde, yaz akşamları geniş avlularda veya köy meydanında toplanan kadınlar, bir taraftan iş yaparken bir taraftan da masal anlatırlardı. Çocuklarıyla gelenler ve çocuksuz olanlar, bu masalları can kulağı ile dinlerlerdi.
Can kulağıyla dinlenen bu “meseller”, uzun süren bir araştırma sonucunda, Kıbrıs Türk Yazarlar Birliği ve Yakın Doğu Üniversitesi Kıbrıs Araştırmaları Merkezi Başkanı Prof.Dr.Şevket Öznur ve araştırmacı-yazar, Cumhurbaşkanı Özel Kalem Müdürü Dr.Çağın Zort tarafından derlendi. Bu kültürel miras; Baf’tan İnönü’ye, Larnaka’dan Lefke’ye Kıbrıs’ın tüm masal belleğini 3.cilt halinde bu kitapla sunuldu. Kitaplarda, 100’den fazla kaynak kişiden 500’den fazla masal yer aldı.
Yazarlar tarafından yapılan açıklamada, somut olmayan kültürel miras olarak masallara sahip çıkmanın, özellikle eski günlerde var olan halk anlatıcıları, halk sanatçıları günden güne azaldığı için büyük önem taşıdığı belirtildi. Türkiye’de Berikan (Tulpars) yayınları tarafından yayınlanan bu eserle, Kıbrıs masallarını biraz olsun genç kuşaklara tanıtılmasının hedeflendiği vurgulandı.
